Magnolia Grandiflora

Bu mevsim oldumuydu İzmir’de doyum olmaz yeşillenen ,çiçeklenen ağaçlara ,bahçelere..

En sevdiğim ağaçtır Büyük Çiçekli Manolya,yol boyunca her bahçede ihtişamla yükselişlerini , yemyeşil yapakları arasında sakladığı koca koca ,mis gibi kokan bembeyaz manolya çiçeklerini görürsünüz .Son derece narindir aslında bu devasalığına karşın.

Aslında vatanı Çin ve Japonya’dır ama Batı Anadolu’da çoktur manolya,kıymetli bir süs bitkisidir.Bazı yararları olduğunu da yeni öğrendim.Örneğin; kabuklarında bulunan 2 aktif madde anti tümör ve iltihap kurutucu özellikleriyle beraber anti depresan etkiye de sahipmiş,geleneksel Çin tıbbında solunum ve bağırsak sorunlarını çözmek için bu 2 aktif madde kullanılıyormuş, tomurcukları sinüs tıkanıklıkları ve sinüs baş ağrıları için oral yolla veya merhem olarak kullanıldığında iyi geliyormuş, kabukları akciğer ve bağırsak sorunları için kullanılan bitkisel ilaçlarda katkı maddesiymiş.(kaynak:http://chinesemedicinenews.com)

Neyse...Her manolya gördüğümde gözüm takılır , içimi hem bir mutluluk sarar hem de garip bir hüzün.Mutluluk baharın tatlı heyecanından olsa gerek,ama hüzün nedendir bilmem.Belki fazla duygusal almamdan, belki romantik,belki de biraz kendime benzettiğimden , koklayınca, dokununca sararır solar ya narin Manolya.

Bu kadar süredir İzmir’de yaşamama rağmen bir türlü fırsat olmamıştır bu güzel çiçeği elime almaya ve koklamaya .Çünkü dedim ya bu devasa ağaca uzanmak ne mümkün.Hep de çiçeklerini saklar en üst dallara, gelin gibi gözükür karşıdan baktığında.

Geçen gün kızımın okulda ki minik konserinden ,kendisi bas çalıyor

bu arada ,yürüyerek eve dönerken ,bir anda basını elime tutuşturdu ve attı kendini caddeye,koşarak geçti karşıya ,çıktı bahçe duvarının üzerine..Bir de baktım elinde kocaman,tüm ihtişamı ile göz kamaştıran bir manolya tutuyor.Aynen şarkıda olduğu gibi “uzun yıllar bekledim,hakikat oldu rüya..” Kızım rüyamı gerçekleştirdi ve bana bir manolya hediye etti. Ne büyük jest!!

İçimde hissetiğim heyecanı size anlatamam. Narin manolyayı eve gidene kadar elimde taşımanın verdiği mutluluk yanısıra, gerçekten koklayınca solacağını bile bile , solana kadar kokladım manolyamı doya doya .Kokladım,gözlerimi kapattım, bir daha kokladım, ruhumun huzurla dolduğunu hissettim ...

“1955 “Son Beste” filminden…Beste ve güfte Zeki Müren

tarafından yapılmış makamı kürdilihicazkar, usulü semai.
Manolyam ( Uzun Yıllar Bekledim Hakikat Oldu Rüyam)
Uzun yıllar bekledim..Hakikat oldu rüya..
Koklamaya kıyamam..Benim güzel Manolyam..
Nazlı çiçeğimsin sen..Sevdana dayanamam..
Koklamaya doyamam..Benim güzel Manolyam..”