Sertifikalı Pırlantam

Kızımı mezun ettim, kendi mezun olduğum okulumdan.Bu bana ayrı bir gurur verirken 32 yıl öncesine gittim.

Biz beşinci sınıfta mezun olurduk 12 yaşında ilkokuldan..

Onlar sekizinci sınıfta mezun oluyorlar 15 yaşında ilköğretim okulundan.

32 yıl önce tam da bugün gibi. Hepimize dikilmiş bir örnek kot - mont takımlar. Kızlar; etek-mont, oğlanlar şort-mont ...ayrıcalıksız...kimin kıyafeti daha iyi? kimin kıyafeti daha yakışmış? kimin ki daha şık? sorgulamalarından uzak...ayrımsız.. zengini , fakiri bir..aynı merdivenlerden sünepe sünepe inerken...Ben 12'ydim,

O 15....Birer genç kız, birer delikanlı olarak indiler aynı merdivenlerden..hepsi şık, hepsi kendine güvenli, ve rengarenk...

Ama aynı heyecan..Sanki bugün gibi..sanki ben tekrar mezun oluyormuşum gibi...

Gururla, heyecanla, sevinçle..

Diploması dışında aldığı teşekkürü ve katıldığı faaliyetleri neticesi aldığı sertifikaları nedeniyle sahneye çağırıldığında ,kalbimin durmaması için sadece tanrıya dua ettiğimi hatırlıyorum..

Sahneden indiğinde ... sesim titreyecek , dolu dolu olan gözlerimi ondan saklayarak..

ve nefesim yettiğince diyebildiğim sadece;

SENİNLE GURUR DUYUYORUM KIZIM...oldu..

SENİ SEVİYORUM...YOLUN HEP AÇIK OLSUN..Fırından yeni çıkmış kurabiyem,Minnoş'um, SU'şim